13 Αυγ 2016

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ
Atalanti Hills: Ακόμη μία φαραωνική επένδυση με «πράσινη» έγκριση

Όσα αντιπεριβαλλοντικά σχέδια δεν μπόρεσαν να περάσουν οι προηγούμενες κεντροδεξιές κυβερνήσεις εξαιτίας της κινητοποίησης όλων των ευαίσθητων για το περιβάλλον κινημάτων, φαίνεται να το κατορθώνει η τωρινή «αριστερή» κυβέρνηση και μάλιστα με συναρμόδιο υπουργείο το Περιβάλλοντος (το άλλο είναι το Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού). Η μεγαλύτερη ακόμα ειρωνεία είναι που o Αναπλ. Υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης, είναι στέλεχος των «Οικολόγων Πράσινων», του κόμματος που κατεξοχήν πολεμούσε όλα τα προωθούμενα καταστροφικά για το περιβάλλον σχέδια «αναπτυξιακού τύπου» όπως π.χ. το νομοσχέδιο για τις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ). Αυτός δηλ. ο πρώην πολέμιος, έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του ώστε να εγκριθεί η αμφισβητούμενη και πολύπαθη φαραωνική επένδυση «Atalanti Hills» στον
Δήμο Λοκρών της Φθιώτιδας.
Συγκεκριμένα, υπέγραψε πρόσφατα την έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) της Περιοχής Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης στην περιοχή του Δήμου Λοκρών Φθιώτιδας, στο πλαίσιο προετοιμασίας του προεδρικού διατάγματος χαρακτηρισμού και οριοθέτησης της ΠΟΤΑ, συνολικής έκτασης 12.351 στρεμμάτων  και με βασικά χαρακτηριστικά σχεδιασμού της ΠΟΤΑ τα εξής:
  • Την κατασκευή τριών σύνθετων χαρακτηριστικών καταλυμμάτων
  • Οι εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής στα τρία αυτά καταλύματα έχουν ισάριθμα γήπεδα γκολφ, ενώ θα περιλαμβάνονται επίσης ξενοδοχειακά συγκροτήματα συνολικής δυναμικότητας 2.990 κλινών και 3.306 επιπλωμένες κατοικίες 5.882 κλινών, στεγασμένες και υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις, συνεδριακό κέντρο, εγκαταστάσεις πολιτισμού και αναψυχής, υδάτινο πάρκο, κέντρο υδροθεραπείας κ.ά. Στα έργα που πρόκειται να υλοποιηθούν εντός της ΠΟΤΑ περιλαμβάνεται το απαραίτητο εσωτερικό οδικό δίκτυο, αλλά και εκτεταμένο δίκτυο μονοπατιών.
  • Η δομούμενη επιφάνεια οργανώνεται σε υποενότητες ή «χωριά».
Όμως, η υπόθεση του “Atalanti Hills” της Μονοπρόσωπης Εταιρείας ΠΕ «LOKROS» είναι από χρόνια χαρακτηρισμένη ως το “Βατοπαίδι της Λοκρίδας”. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι άλυτο, καθώς η αντιπαράθεση της εταιρείας με τη δασική υπηρεσία που διεκδικεί το δημόσιο χαρακτήρα της έκτασης δεν έχει επιλυθεί, ενώ το 2008 η υπόθεση παραπέμφθηκε από τον τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και τη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών για σχετική γνωμοδότηση σε νομικό σύμβουλο, το όνομα του οποίου έχει εμπλακεί και σε αμφισβητούμενες γνωμοδοτήσεις στην υπόθεση Βατοπεδίου.
Επιπλέον, αιτία για αποτροπή του γιγάντιου αυτού τουριστικού έργου είναι ότι λόγω διάβρωσης και αλάτωσης των εδαφών η ευρύτερη περιοχή της επένδυσης είναι ενταγμένη στις περιοχές υψηλού κινδύνου ερημοποίησης, όπως εμφανίζεται στον Χάρτη Δυνητικού Κινδύνου Ερημοποίησης της Ελλάδας της Εθνικής Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης και, σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ, θεωρείται ελλειμματική σε ότι αφορά το υδρολογικό ισοζύγιο. Με την έγκριση της επένδυσης, εγκρίνεται η κατασπατάληση των φυσικών πόρων και ιδιαίτερα του νερού και αγνοείται το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Αντιμετώπιση της Απερήμωσης, που είναι νόμος του Κράτους από το 2001 (ΚΥΑ 974/27-7-2001). Δηλαδή το Υπουργείο Περιβάλλοντος αδιαφορεί για νόμο που θεσπίστηκε για την προστασία του περιβάλλοντος!
Το περιβάλλον οφείλουμε να το σεβόμαστε και να μην το εξαντλούμε με μόνο σκοπό το κέρδος των μεγαλοεπενδυτών, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά και από άλλες καταστροφικές επενδύσεις (π.χ. Σκουριές, Κάβο Σίδερο, Ελληνικό κλπ.). Βέβαια, παρακολουθώντας την εξέλιξη, αντιλαμβανόμαστε ότι η κυβέρνηση ενέδωσε στην πρόκληση των μεγάλων επενδύσεων που αντιμαχόταν από τη θέση της αντιπολίτευσης, της «ελπίδας και των κινημάτων», και σχεδιάζει μια ανάπτυξη που θα ζήλευαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και γίνεται ακόμη πιο θλιβερό όταν τη σιγοντάρει και ο «οικολόγος» υπουργός, παραβλέποντας τις οικολογικές αρχές και τους αγώνες ενάντια σε φαραωνικές επενδύσεις και υπέρ μιας βιώσιμης ανασυγκρότησης της υπαίθρου, με έμφαση στην  τοπικότητα  για τις επενδύσεις, τον σεβασμό στους φυσικούς πόρους και στη φέρουσα ικανότητα της περιοχής, με προστασία από την κλιματική αλλαγή και άλλα πολλά που θα αναζωογονούσαν την ύπαιθρο με κοινωνικά δίκαιο τρόπο και χωρίς να την ξεπουλάνε.